بی‌گانه

۴۸ ساعت است که نخوابیده‌ام... نمی‌دانم چرا تا کاری را به یک نقطه مشخص نرسانم خاطرم آرام نمی‌گیرد.

وقتی کار مهمی برای انجام دادن نداشته باشم فسرده می‌شوم... برای همین است که این چند ساله را به تعریف و انجام کارهای مختلفی برای خودِ خودم گذرانده‌ام تا یادم نرود تلاش‌کردن چگونه است. در حین تلاش کردن هم حس ناکافی‌بودن می‌کنم چه رسد به تنبلی...

یک هفته پیش عزم کردم که هرطور شده تا پایان شهریور پرونده‌اش را ببندم... ماه‌ها بود که برای یادگیری دست دست می‌کردم.

از هفته پیش تا حالا یک دور کامل آمارتوصیفی را مرور کرده‌ام... مبانی و سینتکس پایتون را هم ،‌ خیلی وقت بود که کار نکرده بودم و داشت از یادم می‌رفت و بعد... بسم‌الله.

همین چند دقیقه پیش pandas تمام شد و باید بروم سراغ مصورسازی و پاک‌سازی داده،‌ بعد هم ماشین‌لرنینگ و داده‌کاوی.... مسیر جذابی‌ست شاید ندانم انتهایش کجاست... اما عادت کرده‌ام از مسیر لذت ببرم... مسیرهایی که خیلی‌هایشان را برای دل‌خوشی خودم ساخته ام!